27 de febr. 2016

LICOR CONCENTRAT © - LICOR CONCENTRADO ©




Si et sembla
t’escriuré només a tu,
perquè amb poques paraules
vull dir-te:

t’estim.

I amb altres,
et diré que mai t’has esvaït
als núvols de la saturació,
perquè ets copa de licor concentrat
i pedra preciosa d’un camí
per sempre infinit.

****************************

Si te parece
te escribiré sólo a ti,
porque con pocas palabras
quiero decirte:

te quiero.

Y con otras,
te diré que nunca te has desvanecido
en las nubes de la saturación,
porque eres copa de licor concentrado
y piedra preciosa de un camino
para siempre infinito.







18 de febr. 2016

UN POEMA ©

 
 
 
 
T'escriuré un poema
curtet o no,
perquè em fa ganes
de dir-te paraules boniques,
d'escriure't mots caramels,
ja que sento rubors dolços
amb alenades penetrants,
a la vegada escruixidores. 
 
I em sento com embolcall
amb ganes d'abastar-te tota sencera
però ets caprici en zel i ets perill,
perquè potser l'infinit
m’acabarà engolint. 
 
************************* 
Te escribiré un poema
cortito o no,
porque me dan ganas
de decirte palabras bonitas,
de escribirte palabras caramelos,
ya que siento rubores dulces
con alientos penetrantes,
a la vez estremecedores.

Y me siento como envoltorio
con ganas de abarcarte entera,
pero eres capricho en celo y eres peligro
porque quizás el infinito
me acabará engullendo.
 
 
Gabriel Maria Pérez,  Febrer 2016  - DRETS RESERVATS
 
 

 

9 de febr. 2016

¡INDIGNANTE!

Es indignante, espeluznante, denigrante, extraordinario, egocéntrico, inhumano, ...







Lees y ves imágenes de cómo miles de refugiados son recibidos en las peores condiciones, cómo algunos países les vetan la entrada, cómo otros países les confiscan bienes, cómo algunos auténticos hijos de puta trafican con menores que han huído junto con sus familiares(se supone), de su tierra de orígen.





Ves hambre y miseria repartida por doquier, soledad, hogares destrozados, indigencia, pobreza, miseria, hambre y más hambre y desolación absoluta.






Gente luchando para que no los desahucien y no lo consiguen.








Derroches constantes de dinero y más hambre, más hambre... y más miseria, más miseria.




Y de pronto salta la noticia de que unos personajes de dentro del mundo del deporte van a cobrar frioleras de millones de dinero para entrenar a este u otro equipo, o para continuar con esta u otra marca de vehículo, o por ganar tantos partidos jugando a un deporte u otro o...

¿Es esto justo?


¡MALDITA SEA!





6 de febr. 2016

POTSER © - QUIZÁS ©



Retalls de vida
pels cingles de l’oblit.
Retalls d’obvietats
entre línies espesses de la memòria.
Retalls d’instants perduts o retrobats,
de silencis permanents,
de silencis,
de silencis ...

I al far de la inconsciència,
un llum que gira i gira
cerca moments, espais i espills,
d’uns instants perduts, sense més,
per les ones turbulentes
d’una carícia al vent,
al vent,
al vent.

No ho veig clar,
serà que permanentment m’estic enfonsant?
O potser una marea de malsons?
Potser,
potser,

... Potser ...


*******************************

Recortes de vida
por los riscos del olvido.
Recortes de obviedades
entre líneas espesas de la memoria.
Recortes de instantes perdidos o reencontrados,
de silencios permanentes,
de silencios,
de silencios ...

Y al faro de la inconsciencia,
una lámpara que gira y gira
búsqueda momentos, espacios y espejos,
de unos instantes perdidos, sin más,
por las ondas turbulentas
de una caricia al viento,
al viento,
al viento.

No lo veo claro,
será que permanentemente me estoy hundiendo?
O quizás una marea de pesadillas?
Tal vez,
quizás,

... Quizás ...